Προτάσεις δίσκων, ας μάθουμε ο ένας από τον άλλο...

Φρέσκος στη "γειτονιά" αλλά αρκετά παλιός στα περί μπλούζ, χαιρετώ σας.
Αν ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει μέσα μου στο πέρασμα των χρόνων, αυτό είναι η "κάψα" γιά νέα ακούσματα. Όταν έρχεται η στιγμή ν'ακούσω κάποιο νέο δίσκο, γίνομαι μωρό παιδί. Κι όταν μπορώ να μοιραστώ τη χαρά μου αυτή τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα-με όλες τις ενδεχόμενες ενστάσεις.
Θάθελα λοιπόν να προτείνω μερικά άλμπουμ, αρχίζοντας έτσι μιά ιστορία πού ενδεχομένως μας γνωρίσει ακούσματα πού αγνοούσαμε μέχρι τώρα καί κάποιες φορές σημαδεύουν τις ζωές μας.
Να πω οτι οι δέκα δίσκοι που παραθέτω είναι αυτό που λένε guitar oriented-αν και όχι όλοι- και το λιγότερο blues based σε ο,τι αφορά το υλικό τους.
Ακόμα, όλοι τους είναι ζωντανά ηχογραφημένοι και "Λευκοί". Για πιο μαύρα, στο μέλλον.
Χωρίς αξιολογική σειρά λοιπόν, συνιστώ ανεπιφύλακτα τα κάτωθι.
THE ALLMAN BROTHERS BAND AT FILMORE EAST
DR FEELGOOD-STUPIDITY
ERIC CLAPTON-EC WAS HERE
J.GEILS BAND-FULL HOUSE
PAUL BUTTERFIELD'S BETTER DAYS AT WINTERLAND
JOHN MAYALL-THE TURNING POINT
ROY BUCHANAN-LIVESTOCK
RORY GALLAGHER-IRISH TOUR
VAN MORRISON-A NIGHT IN SAN FRANSISCO
THE LIVE ADVENTURES OF AL COOPER AND MIKE BLOOMFIELD
Ευελπιστώ να μάθω γιά κυκλοφορίες πού αγνοώ ή καί να βοηθήσω όσο καί όποιον μπορώ.
Να συστήσω ακόμη-αν δε τόχετε δεί-το αριστουργηματικό DVD THE LAST WALTZ, μιά μοναδική κατά την ταπεινή μου άποψη εμπειρία.
Τέλος, με θλίψη σας καλώ να θρηνήσετε τον -τόσο πρόωρο- θάνατο ενός σπουδαίου όσο και μοναδικού σε ύφος μουσικού, του Jeff Healey.
Θα έιναι μιά κάποια παρηγοριά να διαβάσουμε σχόλια και σκέψεις γιά το γεγονός αλλά και να δούμε ίσως και κάποιες εκδηλώσεις στη μνήμη του.
Αυτά τα ολίγα γιά την ώρα, keep in touch,
ez

Views: 3295

Reply to This

Replies to This Discussion

Αν σου άρεσε αυτο το group (εμενα μου άρεσε παρα πολύ, ειδικα το DVD) αναζήτησε και τον αλλο τους δισκο JON LORD WITH THE HOOCHIE COOCHIE MEN - DANGER: WHITE MEN DANCING.
Δεν ειναι όμως τόσο blues οσο το LIVE AT THE BASEMENT
To απέκτησα πρόσφατα. Bluezlick πιστέυω πως θα σου αρέσει. Ο τίτλος δε είναι απίσττευτος!
Γεια και χαρά σε όλους. Ηλία πολύ καλή ιδέα το συγκεκριμένο θέμα.

Σε όσους αρέσουν τα "ακουστικά" blues προτείνω ανεπιφύλακτα τον πολύ Brownie McGhee. Δίσκους δε θα βρείτε εύκολα, εκτός από κάποιες συλλογές (έψαχνα πρόσφατα σε δισκάδικα στα Εξάρχεια για full album και στο δίκτυο αλλά ...εις μάτην). Τον ανακάλυψα πρόσφατα εδώ και έχω "ανεβάσει" ήδη ένα τραγούδι από μια συλλογή του στο blues.gr. επίσης δείτε στο youtube (έχει και άλλα πολλά)

Καλά ψαξίματα και αν βρείτε κάποια άκρη με τον συγκεκριμένο θα χαιρόμουν αν μου αφήνατε κάποιο μήνυμα...

Σπύρος
Καινούριος και εγώ σε αυτή τη γωνιά του διαδικτύου να πω ένα χρόνια πολλά σε όλους τους συμμετέχοντες.
Ιδιαίτερα ένα γεια στον Ηλία μιας και είναι η αιτία που αγαπάω τα Blues. Πιο συγκεκριμένα άκουσα τον Ηλία και τη μπάντα του για πρώτη φορά το 1990 στο Club Pararlama στη Θεσσαλονίκη. Εκείνη την εποχή όντας έφηβος, άκουγα κλασικό βρετανικό Rock. 19 χρόνια μετά δε μπορώ παρά να του είμαι ευγνώμων. Anyway…
Προχωράω στις δικές μου μουσικές προτάσεις κατ’ αρχήν από Λευκή Blues.

Paul Butterfield Blues Band – East West
Savoy Brown- Raw Sienna
The Allman Brothers Band – Live At Filmore East
Fleedwood Mac – Then Play On
The Climax Blues Band – Plays On
Captain Beefheart And His Magic Band – Safe As Milk
John Mayall And The Bluesbreaakers – A Hard Road
Johny Winder – The Progressive Blues Experiment

Και να κάνω μία πρόταση για μία καινούρια κυκλοφορία. Πρόκειται για ένα τριπλό Cd που κυκλοφόρησε μέσα στο 2008 από τον Peter Green και τη μπάντα του (Splinter Group) με τίτλο Me & The Devil. Τα δύο πρώτα CDs περιέχουν 29 τραγούδια του Robert Johnson στις εκτελέσεις των οποίων συμμετέχουν οι Otis Rush, Paul Rogers, Buddy Guy, Joe Louis Walker και αρκετοί ακόμη. Οι εκτελέσεις είναι κατά κύριο λόγο ακουστικές, υπάρχουν όμως και κάποιες πιο ηλεκτρικές. Το τρίτο CD περιέχει τα ίδια 29 τραγούδια στην Original εκτέλεση από τον Robert Jhonson.
Η πρώτη μεγάλη κυκλοφορία του 2009 για μένα:

The Derek Trucks Band - Already Free

Λίγους μήνες πριν να τριανταρίσει και έχοντας ήδη στην πλάτη του 12 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, ο Derek Trucks κυκλοφόρησε έναν καταπληκτικό δίσκο με βαθιές blues και soul ρίζες αλλά και -λιγότερο εμφανείς σε σχέση με προηγούμενους δίσκους του- jazz και ethnic επιρροές.

Όσοι δεν γνωρίζετε τον Trucks αλλά τα παραπάνω είδη και η slide κιθάρα δεν σας αφήνουν ασυγκίνητους, κάντε στον εαυτό σας την χάρη να ακούσετε αυτό τον δίσκο.

Το πρώτο κομμάτι το Down in the Flood είναι σύνθεση του Dylan και για μένα έχει ήδη περάσει στην μακρά λίστα κομματιών του Dylan όπου η διασκευή καταλήγει να ακούγεται πιό ενδιαφέρουσα από το πρωτότυπο. :wink:

Υπάρχουν δύο κομμάτια γραμμένα με τον Doyle Bramhall (oι δύο τους έπαιζαν μαζί στην μπάντα του Clapton πρόπερσι) με φωνητικά του τελυταίου, τα Maybe this time και Our Love.

Tο Back where I Started είναι γραμμένο μαζί με τον "συμπαίχτη" του στους Allman Brothers τον Warren Haynes και στα φωνητικά είναι η γυναίκα του Trucks -και εξαιρετική blues-soul τραγουδίστρια- η Susan Tedeschi.
γεια σε ολους.με αφορμη αυτη τη σελιδα που ξεκινησε ο ηλιας θελω να σας αφηγηθω μια ιστορια.ξερω μπορει να σας φανει λιγο περιεργο μα τη καλυτερη εκτελεση του tobbaco road την εχω ακουσει απ' τους blueswire.1987 pararlama .ζαικος fender jazzmaster με τρεμολο-βιμπρατο στον fender ενισχυτη ντουνουσης wha-wha και βιολι style με το ποτεσιομετρο της strato.ζησης κλασσικα jazz bass και αποστολακης σε ρυθμο απο αυτους που εγω αποκαλω voodoo [αργος και με ελαχιστα πιατινια] .ενα κοκκινο φως πανω απο τον νταμερ και ενα μαγαζι[γυρω στα 80 ατομα] πληρης ησυχια. ηταν μια διασκευη που ακροβατουσε μεταξυ ψυχεδελειας και blues. αποσβωλομενος σοκαρισμενος γυρισα κοιταξα τον φιλο μου που ειχε το ιδιο βλεμμα με μενα. ειχαμε καταλαβει και οι δυο μας οτι βρισκομασταν εκει ακριβως που συναιβαινε κατι που δεν υπηρχε πουθενα αλλου στη πολη μπορει και στη χωρα ολοκληρη.στο pararlama πηγαιναμε σχεδον μεχρι που εκλεισε ειδαμε σχεδον ολους τους bluesmen που ερχοταν στη θεσ-νικη περασαν χρονια ακουσαμε παμπολες δισκευες του tobbaco road αλλα.... τελος θα ηθελα να προσθεσω αλλο ενα δισκο στη λιστα του ηλια.mike bloomfield-stephen stills-al kooper SUPER SESSION. γιαννης ψιλιαγκος-the tubescreamers. ιερισσος χαλκιδικης.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
γεια χαρα σε ολους
Albert king
Jimmy hendrix
αριστεροχειρες κιθαρίστες
Carlos Johnson
Lefty dizz
εχετε υποψη σας για αλλους καλους blues αριστεροχειρες κιθαριστες?

 

JIMMIE VAUGHAN--OUT THERE

 

o JIMMIE ειναι απο τους αγαπημενους μου κιθαριστες αλλα οχι και τοσο γνωστος ,ποσο μαλλον στην χωρα μας

τον καλυψε θα ελεγα η σκια του μικρου του αδερφου ,σπουδαιοτατου STEVIE RAY VAUGHAN

RSS

social media

Members

© 2024   Created by Michael Limnios Blues Network.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service