σύντροφοι μπλουζίστες, έχετε παρατηρήσει ότι μέχρι στιγμής μέλη στο blues.gr είμαστε όλο γορίλες (εκτός ίσως από την (?) Elinor, αγνώστων λοιπών στοιχείων);
τι κακό είναι αυτό;
προτείνω να μετονομάσουμε το site σε yannisploutarchos.gr. αμέσως θα γίνουν μέλη μισό εκατομμύριο κοριτσόπουλα που θα στέλνουν παθιασμένα μηνύματα.

Υ.Γ.: ΔΕΝ είμαι μισογύνης, σεξιστής, ρατσιστής και τα συναφή. Για να μην παρεξηγηθώ. Αλλά έχω ορισμένα παράπονα ως προς τις πολιτιστικές ανησυχίες της πλειονότητας του ωραίου φύλου.

Views: 378

Reply to This

Replies to This Discussion

Χαχα!!! Κοίτα... δεν ξέρω για τις γυναίκες των άλλων αλλά η δικιά μου μετά από 7 χρόνια έχει έρθει μαζί μου σε gigs βαριά 2 φορές. Ίσα που το αντέχει δηλαδή μια φορά στα 3 χρόνια. :-)

Εξάλλου το blues για πονεμένες καταστάσεις δεν είναι; Χαχα...

Η Elinor όντως είναι το πρώτο και προς το παρόν μοναδικό μέλος που εκπρωσωπεί το ωραίο φύλο. (Θα φταρνίζεται τόση ώρα καλή της ώρα όπου κι αν είναι). Σίγουρα τα δημογραφικά του blues.gr θα παρουσιάζουν πάντα αρσενικές πλειοψηφίες. Όμως κι εγώ ελπίζω ότι θα δούμε τουλάχιστον άλλη μια φίλη του είδους να γράφεται στο blues.gr. Εξάλλου το παλιό site είχε 5-6 γυναίκες ανάμεσα στα 86 μέλη του. Στο νέο site προς το παρόν είμαστε 37 μέλη (γεγονός που φέρνει στο προσκήνιο ένα άλλο θέμα: την προώθηση του νέου site). Αχ!
πάντως εγώ θα καλέσω κι άλλους. αλλά μέχρι στιγμής μόνο άρρενες έχω κατά νου.

λοιπόν, τη δεκαετία του '90 είχαμε ένα μπλουζ συγκρότημα ονόματι White Boots. η χειρότερη εμπειρία μου με αυτό το συγκρότημα, από πλευράς ακροατηρίου, δεν ήταν εκείνη η φορά που είχαμε παίξει σ' ένα μπαράκι και δεν υπήρχε ούτε ένας ακροατής. ήταν όταν το ακροατήριο αποτελείτο από 8 άντρες.
Φίλε Γιώργο συμμερίζομαι την ανησυχία σου. Η παρέμβασή σου είναι καθοριστική και εύστοχη (γορίλλες χαχα!!), αλλά μην ανησυχείς γιατί όπως λέει και ένας φίλος μου οι ωραίες γυναίκες ακούνε jazz (λέμε τώρα). Από την άλλη εμείς ως ταλαιπωρημένοι και βασανισμένοι από το γυναικείο φύλλο δεν θα μπορούσαμε να ακούμε κάτι άλλο.... Επίσης σύμφωνα πάντα με στατιστικές και μελέτες ,εν ώρα ποτού, παρουσιάζεται ως τρομακτικό το ενδεχόμενo να υπάρχει γυναίκα που να δηλώνει ότι ακούει Blues.
Πάντως για να πω και κάτι σοβαρό έχω βαρεθεί όταν με ρωτάει μια γκόμενα (sorry), "τι μουσική ακούς; " , να της λέω "blues" και να μου απαντάει " ά μπαλάντες δηλαδή.....". τςτςτς......Αίσχος!
καλά, σ. Πάνο, που βρήκες τις γυναίκες που ακούνε τζαζ για να τις γνωρίσεις και σε μένα; οι περισσότερες κυρίες που ξέρω (και που δηλώνουν το γνωστό "ακούω τα πάντα"), μόλις βρεθούν σε πολιτιστικό ίδρυμα όπου παίζονται βισσοβανδήδες ή ρεμοβέρτηδες αρχίζουν αυτόματα να λικνίζουν τους γοφούς τους ή να παίρνουν εκείνο το καψουροσιροπιασμένο ύφος, ανάλογα με το άσμα. να μη σου πω ότι ψιλουγραίνονται κιόλας. η δήλωση "ακούω τα πάντα" στην προκειμένη περίπτωση μεταφράζεται σε "εντάξει, ακούμε και κουλτούρα γιατί είμαστε προχωρημένα άτομα και σε όλα μέσα - αλλά άλλο πράγμα η ψυχαγωγία και άλλο η διασκέδαση".
εννοείται ότι τα ίδια και χειρότερα ισχύουν για τους άρρενες σκυλάδες. απλώς αυτοί είναι συνήθως πιο πρωτόγονοι.

παρ' όλα αυτά είναι αξιαγάπητες.

και μια βαρύγδουπη δήλωση εν κατακλείδι: η τζαζ - ή τουλάχιστον όση από τη τζαζ είναι της προκοπής - είναι μπλουζ. σχεδόν αναπόφευκτα.
Λοιπόν, τέτοια λέτε και δε θα πλησιάζει ούτε θυλικά γάτα στο blues.gr σε λίγο. Αφού το ξέρεις πως γίνεται με τις γυναίκες. Όσα λιγότερα λες, τόσο καλύτερα. Ήμουνα χθες στο Lazy και μια χαρά πολλά κορίτσια είχε στο ακροατήριο. Το ίδιο και σε άλλα gigs στο Blues που έχω πάει κλπ...

Το θέμα δεν είναι ότι δεν υπάρχουν γυναίκες που να "γουστάρουν" blues. Το θέμα είναι ότι α) οι γυναίκες που γουστάρουν blues δεν ξέρουν για το blues.gr και β) ότι ακόμα κι αν το μάθουν δεν έχουν και πολλούς λόγους να φτιάξουν profile εδώ. Αφού σχεδόν όλα τα profiles είναι profiles μουσικών. Για να γραφτεί κάποιος που απλά ακούει blues με ευχαρίστηση θα πρέπει να έχει και κάποιο νόημα να "εκτεθεί" εδώ.

Άρα... Προτείνω: αντί να βάζουμε περιεχόμενο στην κατεύθυνση του να σχολιάζουμε "αρνητικά" τα ποθητά υποψήφια μέλη του site, να βάζουμε περιεχόμενο που να τα ενδιαφέρει και να τους δίνει λόγους να έρχονται, να γράφονται και να ξανάρχονται και να συμμετέχουν.

Πάντως οι επισκέπτες του site είναι πολλαπλάσιοι από τα μέλη του και να είστε σίγουροι ότι ανάμεσα στους επισκέπτες υπάρχει ένα σεβαστό ποσοστό γυναικών.

Ο χρόνος θα δείξει αν εμείς ο αρχικός "σκληρός πυρήνας" του blues.gr έχουμε τη δυνατότητα να απευθυνθούμε σε όλους και όχι μόνο στους μουσικούς. Εμείς κρατάμε το κλειδί της επιτυχίας.

(ουφ... τις υπερασπίστηκα λίγο... ε;)

:-)
ευτυχώς που έχουμε και το γιάννη να μας μαζεύει. αλλιώς θα μας είχαν πάρει ήδη με τις πέτρες. ιδίως τον υπογράφοντα.
πάντως, σ. γιάννη, δεν επιτέθηκα στο ωραίο φύλο. αντίθετα, δήλωσα πανηγυρικά ότι είναι αξιαγάπητες και ότι, ακόμα και αυτές που εκστασιάζονται με τα τουρκοπόπ πολιτιστικά προϊόντα είναι σαφώς λιγότερο brutal από τους αντίστοιχους άρρενες. γιατί; μα ακριβώς επειδή είναι γυναίκες.
έκανες όμως και μια ακόμα σημαντικότερη διαπίστωση: εννιά από τα δέκα μέλη του blues.gr είναι μουσικοί και, ακόμα χειρότερα, κιθαρίστες. για τ' όνομα του αλλάχ! κανείς άλλος, ρε παιδιά, τρομπονίστας, χαμμοντίστας, κάτι τέλος πάντων;
Οκ, οκ, παίδες, πρώτα απ' όλα, απορρίπτω μετά βδελυγμίας την ιδιότητα του μουσικού, μιας και έχω κοντά οκτώ χρόνια να ασχοληθώ με το άθλημα και δηλώνω απερίφραστα απλός λάτρης.
Δεύτερον, να θυμήσω στον αγαπημένο μου Στεφάνακα κάτι ακόμα πιο εφιαλτικές σκηνές με σχεδόν γεμάτα μαγαζιά όπου το ασθενές φύλο αποτελούσε απλό δείγμα. Από την άλλη, όμως, να του υπενθυμίσω και πώς λάμπανε τα ματάκια μας όταν --ενίοτε-- έσκαγε η πληροφορία, "ρε μάγκες, κάτω είναι γεμάτο γυναίκες!" Μπου, χαχαχαχα!
Λοιπόν, εγώ σε τούτο δω τον χώρο θα καλώ μόνο γυναίκες. Οκ;
Γειά σας γοριλλόπαιδά μου!
ρε μάγκες, κάτω είναι γεμάτο γυναίκες. ναι, μόνο που συνοδευόσαντε. εμείς παίζαμε σαν τους κόπανους κι αυτές χαριεντιζόσαντε με τους γκόμενους. και όταν τελειώναμε μας έπιανε την κουβέντα, αντί για καμιά ωραία ύπαρξη, ο κλασικός μεθυσμένος που τραύλιζε "μεγάλε, γουστάρω, σαν τον Ερικ Κλάπτον παίζεις.
Τι μου θύμισες τώρα. Παίζαμε στο Λούνα κι έχω καλέσει μια κοπέλα με την οποία ήμουν τρελά ερωτευμένος. Και έρχεται - παρέα μ' έναν μαλλιά με τον οποίο όλο το βράδυ φιλιόσαντε με όσο πάθος μπορεί να φιλιέται άνθρωπος. Αφού εκείνο το βράδυ δε σβούριξα την κιθάρα στο ακροατήριο δεν θα το κάνω ποτέ.
Λες για τότε που πήγες να πέσεις απ' τη σκηνή και σε μαζώξαμε την ύστατη στιγμή; :-)

RSS

social media

Members

© 2024   Created by Michael Limnios Blues Network.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service