Replies to This Discussion

Permalink Reply by anestis on May 26, 2008 at 6:15am

Ανήκω, δυστυχώς, στην παρέα των φίλων των blues που δεν πήγαν στη συναυλία, ωστόσο θα ήθελα να προσθέσω κάτι, παρμένο από μια παρόμοια εμπειρία "αμφιλεγόμενα καλού" gig.

Πριν δυο χρόνια είχα την τύχη να δω με τους δικούς μου τον BB King στην Κοπεγχάγη. Η κατάσταση μάλλον παρόμοια, ο ΒΒ σίγουρα δεν ήταν όπως θα ήθελα να τον θυμάμαι. Καθιστός, λίγο σπασμένη η φωνή, και γενικά με παρουσία που υστερούσε σε σχέση με τα παλιά βιντεοσκοπημένα live ή με την εμφάνισή του στο Θέατρο Δάσους πριν καμιά δεκαετία. Φυσικό ήταν, είχε πατήσει τα 80.
Λίγο πριν μας κλείσει το στόμα με ένα εξαιρετικό live, ενώ πήγαινε υποβασταζόμενος στην καρέκλα του, ο πατέρας μου σχολίασε την κατάσταση λέγοντας ότι είναι κρίμα στην ηλικία του να τον "τραβάνε στη σκηνή".

Μου 'μεινε το σχόλιο, και ομολογώ ότι για αρκετό καιρό αναρωτιόμουν τί σπρώχνει τους καλλιτέχνες να κάνουν εμφανίσεις σε "περασμένη ηλικία". Την οικονομική ανάγκη την είχα αποκλείσει εξαρχής, οπότε προσανατολιζόμουν στη ματαιοδοξία και τη φιλαρέσκεια, αν και ομολογώ ότι για προσωπικότητες τέτοιου "ειδικού βάρους" μου ήταν δύσκολο να αποδεχτώ κάτι τέτοιο.

Αυτά μέχρι πριν λίγο καιρό που έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο με συλλογή συνεντεύξεων του BB. Σ' ένα απόσπασμα περιγράφει το φόρτο εργασίας του. Κοντολογίς ο άνθρωπος παίζει από το 1946 κάνοντάς μέχρι και 300 εμφανίσεις το χρόνο. Μετά από 60 χρόνια εμφανίσεων με τέτοιους ρυθμούς, το πάλκο είναι μέρος της καθημερινότητας, αν όχι και της προσωπικότητάς του.

Πιστεύω ότι η ανάγκη αυτών των ανθρώπων να περιοδεύουν και να παίζουν μουσική είναι πηγαία και ειλικρινής και δεν σχετίζεται με το image που ο καθένας μας έχει τυπώσει στο μυαλό του.

Σίγουρα ο Johnny Winter δεν θα ήταν όπως "τότε".
Όμως ακόμα και "τότε" ο Winter, όπως και όλοι οι μουσικοί, είχε καλές και κακές μέρες στις οποίες κάποιοι έμεναν ικανοποιημένοι και κάποιοι όχι.

Μεταγράφω ένα κομμάτι από συνέντευξη του BB King που απαντά στην παρούσα συζήτηση:
"[...] I'm supposed to be the entertainer - the guy who goes out there to make the audience feel good. [...] You get out, and you work as hard as you can. You can't satify all the people. You know you are not going to; you know that everybody isn't going to like it. Some people want you just to get up there and sing and play. Others want you to move."

• ▶ Reply

Permalink Reply by Mule on May 26, 2008 at 11:52am

Ας προσθέσω και εγώ με μεγάλη καθυστέρηση τις εντυπώσεις μου από το live της Αθήνας.
Ήξερα πως θα παίξει καθιστός και πως για να φτάσει στη θέση του στη σκηνή χρειάζεται βοήθεια (αφού είναι σχεδόν τυφλός πλέον) αλλά η αλήθεια είναι πως έφτασε μόνος τους στη θέση του, δεν ήταν υποβασταζόμενος. Στο γνωστό βίντεο που αναφέρθηκε όπου έπαιξε με τον Derek Trucks (στο DVD από το φεστιβάλ Crossroads 2 του Clapton το περασμένο καλοκαίρι στο Σικάγο) φαίνεται να χρειαζόταν περισσότερη βοήθεια καθώς ήταν και η σκηνή μεγαλύτερη.
Αλλά όλα αυτά δεν έχουν καμμία σημασία τελικά μπροστά στο πως έπαιξε και μπροστά στη συγκίνηση που νιώσαμε (οι περισσότεροι τουλάχιστον...) βλέποντας έναν θρύλο. Για μένα το παίξιμο του ήταν άψογο στην κιθάρα, ειδικά στο τέλος αυτα που έπαιζε με το slide στην Firebird στο Highway 61 ακόμα αντηχούν στο κεφάλι μου 10 μέρες μετά! Η φωνή του μπορεί να ήταν κουρασμένη όπως αναφέρθηκε ήδη αλλά δεν με ενόχλησε, ο "χαρακτήρας" ήταν εκεί,

ΥΓ1: Συμφωνώ απόλυτα με τον Bluezlick σε αυτό που έγραψε πως πρέπει όσοι ακούμε αυτή τη μουσική να πηγαίνουμε σε τέτοιες συναυλίες και να τις στηρίζουμε ακόμα και αν γνωρίζουμε πως ο καλλιτέχνης δεν είναι στην κατάσταση που ήταν πριν 30 χρόνια. Δεν βλέπουμε κάθε μέρα τέτοια live στο "χωριό" μας. Προσωπικά ευχαριστήθηκα πολύ που το Gagarin γέμισε μέχρι και στις σκάλες. Είναι σημαντικό οι διοργανωτές να γνωρίζουν πως υπάρχει κοινό για αυτή τη μουσική στην Ελλάδα. Προσωπικά ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως τον Νοέμβριο ο Derek Trucks έπαιξε στα Σκόπια και δεν βρέθηκε κανείς να τον φέρει εδώ.

ΥΓ2: Oι Down & Out που άνοιξαν ήταν πολύ καλοί. Πρόκειται για τρίο που παίζει blues rock και σε κάποιες στιγμές θυμίζει ΖΖ Τοp δεκαετίας '70. Aν κάποιος από εδώ τους γνωρίζει προσωπικά ας τους καλέσει στο φόρουμ.

• ▶ Reply

Permalink Reply by panagiotis on May 29, 2008 at 8:50am

δυστυχώς δεν κατάφερα να παω στο gagarin αλλά πήγε ο αδερφός μου και μου είπε πως ηταν εξαιρετικός ΄κανένας δεν ενοχλήθηκε από τη σκηνική του παρουσία (υποβασταζόμενος και καθιστός) μόνο αρνητικό ήταν που δεν φρόντισαν να είναι λίγο πιο ψηλά εφόσον ήταν καθιστός και ο κόσμος που ήταν πιο πίσω δεν τον έβλεπε καλά.Ομολογώ ότι δεν ήξερα για την υγεία του και λυπήθηκα γιατί θυμάμαι όταν τον είδα το 1988 στο Βανκούβερ και πραγματικά πετούσε.

• ▶ Reply

• ‹ Previous
• 1
• 2
• 3
• Next ›
• Page