Ο Άντονυ Μπράξτον είναι ένας ιδιοφυής δημιουργός, αφιερωμένος στη μουσική ως σύνολο και όχι ως στιλιστική επιλογή. Για τον ίδιο, η τέχνη των ήχων είναι «πνευματική δέσμευση», οι συναυλίες του «πεδία δράσης» και η προσωπική του έκφραση, όχι ακριβώς τζαζ ή αβανγκάρντ, αλλά ghost-trance music, δηλαδή «πνευματεκστατική». Εικοσάχρονος, μελέτησε εντατικά παρτιτούρες τωνSchoenberg, Stockhausen, Boulez,  Ξενάκη κ.ά., βίωνε τη free-jazz επανάσταση, αλλά άκουγε όλους τους σαξοφωνίστες, από τον Desmond έως τον Coltrane.
Σήμερα, έχοντας καταξίωση όμοια με εκείνων που μελετούσε και βίωνε, γίνεται ο ίδιος και το επιβλητικό έργο του αντικείμενο άρθρων, βιβλίων, διδακτορικών. Καινοτόμος συνθέτης και ρηξικέλευθος αυτοσχεδιαστής, συνέβαλε καταλυτικά στο γεφύρωμα ή ξεπέρασμα αντιμαχομένων τάσεων: δοκιμή στο πρωτάκουστο με σεβασμό των παραδόσεων, εμπνευσμένη αναρχία αλλά πειθαρχημένη υπευθυνότητα, σκληρός ήχος με μελωδία, ασύλληπτη περιπλοκότητα αλλά και απλότητα.