keep the blues alive
Ο Ηχος κ ο τροπος αποδοσης των Blues....
Πολλές φορές έχουμε ακούσει ένα δίσκο η έχουμε δει κάποιο Live (για Blues μιλάω εννοείται) κ παρά τις ικανότητες των μουσικών κάτι μας έχει “χαλάσει”
Πχ. Πολύ ωραία παίζει ο κιθαρίστας αλλά ο ήχος του ρε σ είναι για να παίζει hard rock άσε κ που ο Drummer μας έχει ταράξει στα Break κ ένα σταθερό ρυθμό δεν κρατάει κ ο πιανίστας φοβερός αλλά πολύ jazz τα σόλο του!
Με λίγα λόγια εσείς πιστευτέ ότι το blues πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο ήχο κ τρόπο απόδοσης η είναι καλό κ να ξεφεύγει λίγο από τα standars?
Προσωπικά πιστεύω ότι ο πειραματισμός γενικά στην μουσική είναι κάτι πολύ καλό!(εάν δεν είχαν προσπαθήσει όλοι οι λευκοί το 60 να παίξουν Blues δεν είχε δημιουργηθεί το ροκ)
Πρέπει να ξεφεύγουμε λίγο από τα κλασικά κ να δοκιμάζουμε κ άλλα παιξιματα” αλλα κ διαφορετικούς ήχους!(δεν είμαστε στο Μισσισσιπη του 1930)
Αυτός όμως που πρέπει κατά την άποψη μου να κάνουμε είναι να δείχνουμε το κατάλληλο σεβασμό σε αυτήν την μουσική κ ειδικά στις πρώτες εκτελέσεις(με τις οποίες έχω τρελό κόλλημα) Αυτόν τον “σεβασμό” ο καθένας μας σίγουρα τον αντιλαμβάνεται κ τον αποδίδει κ διαφορετικά αλλά σίγουρα εάν είσαι “σωστός” τότε θα το αντιληφθούν οι ακροατές σου κ θα το εκτιμήσουν!
Πχ. Πολύ ωραία παίζει ο κιθαρίστας αλλά ο ήχος του ρε σ είναι για να παίζει hard rock άσε κ που ο Drummer μας έχει ταράξει στα Break κ ένα σταθερό ρυθμό δεν κρατάει κ ο πιανίστας φοβερός αλλά πολύ jazz τα σόλο του!
Με λίγα λόγια εσείς πιστευτέ ότι το blues πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο ήχο κ τρόπο απόδοσης η είναι καλό κ να ξεφεύγει λίγο από τα standars?
Προσωπικά πιστεύω ότι ο πειραματισμός γενικά στην μουσική είναι κάτι πολύ καλό!(εάν δεν είχαν προσπαθήσει όλοι οι λευκοί το 60 να παίξουν Blues δεν είχε δημιουργηθεί το ροκ)
Πρέπει να ξεφεύγουμε λίγο από τα κλασικά κ να δοκιμάζουμε κ άλλα παιξιματα” αλλα κ διαφορετικούς ήχους!(δεν είμαστε στο Μισσισσιπη του 1930)
Αυτός όμως που πρέπει κατά την άποψη μου να κάνουμε είναι να δείχνουμε το κατάλληλο σεβασμό σε αυτήν την μουσική κ ειδικά στις πρώτες εκτελέσεις(με τις οποίες έχω τρελό κόλλημα) Αυτόν τον “σεβασμό” ο καθένας μας σίγουρα τον αντιλαμβάνεται κ τον αποδίδει κ διαφορετικά αλλά σίγουρα εάν είσαι “σωστός” τότε θα το αντιληφθούν οι ακροατές σου κ θα το εκτιμήσουν!
Replies to This Discussion
-
Permalink Reply by George "Whiskey" Stefanakis on
-
Η μονιμότητα στο δημόσιο είναι μια χαρά. Χωρίς αυτή θα είχαμε ακόμα περισσότερους κομματικούς στρατούς απ' όσους έχουμε ήδη. Αν κάποιος φωστήρας την καταργούσε, δεν θα θίγονταν τα μέλη των κομματικών στρατών, όπως θα ήθελα να πιστεύουν μερικοί αφελείς νοικοκυραίοι. Θα θίγονταν όσοι δεν έχουν πλάτες, ανεξαρτήτως προσόντων και προσφοράς. Σου το υπογράφω γιατί γνωρίζω το μαγαζί από μέσα. Παρεμπιπτόντως.
Αλλά φυσικά δεν υπάρχει λόγος να μεταφέρουμε την ασφάλεια στη μουσική.
-
Permalink Reply by BB Chris on
-
Kατά την γνώμη μου πάντα, σαφώς και πρέπει να ξεφεύγει.
Αν για κάποιον λόγο δεν ξεφευγε, θα είχαμε μείνει ακόμα στο Delta Blues και δεν θα είχε ακουστεί ποτέ το Chicago Blues.
Δεν θα είχαμε ακούσει ποτέ το Stormy Monday απ' τους Allman Brothers. Θα είχαμε μείνει στην εκτέλεση του T-Bone Walker. Δεν θα υπήρχε το Crossroads των Cream. Το Sweet Home Chicago του Magic Sam. Δυο τραγούδια του Robert Johnson που οι περισσότεροι τα ξέρουν μόνο απ' τις διασκευές τους.
Παραδείγματα που μου έρχονται πρόχειρα.
Από εκεί και πέρα, όταν ένας μουσικός μπαίνει στο παιχνίδι του improvisation, θα πρέπει να ξέρει τι κάνει. Μια και αναφέρθηκε ο Gary Moore, σαφώς και χρησιμοποιεί Ηard Rock licks στα σόλα του, αλλά αυτό τον κάνει ξεχωριστό. Είναι ένα καλό case για μελέτη. Πως το κάνει, πότε το κάνει και γιατί το κάνει.
- ‹ Previous
- 1
- 2
- Next ›
© 2024 Created by Music Network by Michael Limnios.
Powered by
