Comment

Comment by Small Blues Trap on March 1, 2015 at 12:16pm

Comment by Small Blues Trap on December 8, 2014 at 6:22pm

Comment by Small Blues Trap on December 8, 2014 at 6:21pm

Comment by Small Blues Trap on September 21, 2014 at 11:15am

SOUNDGUARDIAN (Croatia)

http://www.soundguardian.com/content/view/31497/53/

Pjevač i harpist benda Small Blues Trap, Paul Karapiperis snimio je u vlastitoj produkciji (Shelter Home Studio) i treći solo album, "One Sin In Seven Parts", kojeg je objavio sredinom ove godine.
Nakon novog albuma Brad Curtis & the Some x 6 Banda "Dodging Raindrops", stvari se nisu promijenile, samo što sada Paul ide još dublje u bogatu tradiciju bluesa. Nadahnuti multiinstrumentalist Paul Karapiperis je lider grčkog blues banda Small Blues Trap, i on definitivno nije od onih koji će vam tek svirati poznate obrade. Duboko određen k autorskom radu, Paul je razvio nadasve jedinstveni glazbeni izričaj, toliko specifičan i originalan da se svakim novim albumom pitam gdje su tu granice. Naravno, one postaju svakim novim projektom sve dalje i dalje. Kako se priča razvija, te granice polako jedna za drugom nestaju i odlaze u nepovrat. Album "One Sin In Seven Parts" je snažan autorski pečat, jer jedna je pjesma podijeljena na sedam dijelova, a tih sedam dijelova može se slušati kao sedam zasebnih, posebno aranžiranih cjelina, snažno i efektno upakiranih u glazbeni izirčaj koji je određen bluesom, ali kojeg možemo nazvati blues-psihodelija. Baš zato većina skaldbi zvuči zastrašujuće i gotovo ukleto, no u svim skaldbama provlači se taj Delta Mississippi blues, opori vokal u kombinaciji s klizećom gitarom i tugaljivim prizvukom usnjaka. Vrlo inventivno, posebno i nadahnuto, ali i prezentacijski potpuno dorečeno djelo. Posebno bih istaknuo skladbe "In This World Of Madness", koja će vas snažno podsjetiti na one ponajbolje stvari koje su nam dolazile sa Delte, zatim zahuktavajuću  "A Callin' Down The Riverside", koje se ne bi posramio niti jedan legendarni majstor bluesa, "A Secret Place", koja od mirne teme prerasta u sveopću razmetnu eksploziju zvuka, potom nevjerojatnu "Dig Your Soul", koju obilježava svirka usnjaka i daje joj taj 'deep down south' zvuk te završnu "The Dreamland's  Door", koja će nas poput munje vratiti u godine kad je u Velikoj Britaniji blues doživio svima poznati  boom  i mnoge glazbenike preuzeo, obuzeo i osvojio gotovo preko noći.

Paul Karapiperis će vas sigurno ugodno iznenaditi i to najprije svojom ekspresivnom i potpuno nepredvidljivom formulacijom prezentacije bluesa. Izražajna, vrlo senzibilna i raskošna prezentacijska forma odaje njegovu određenost ka tradicionalnim vrednotama ovog, inače vrlo zahtjevnog blues pravca. Da, znam mnogi nisu baš previše skloni slušati tradicionalni blues, neki vole "značajno" okarakterizirati da je to dosta "teško" za slušati, no osobno, to mi uopće ne predstavlja  nikakav problem. Dapače, osobno, vrlo sam sklon upravo ovakvom tradicionalnom blues izričaju.

PREPORUKA:
Imajući na umu da je Delta tisućama milja daleko od Grčke, uzimajući na znanje kako je danas vrlo malo glazbenika koji bi se usudili snimiti skaldbu poput "Welcome Boy", bez ikakvog straha odajem dužno poštovanje autorskom radu Paula Karapiperisa. Njegov "One Sin In Seven Parts" obojen je  bluesom, a  zapravo ima zadaću  samo dati okus, onom što je prilično osebujan i  vrlo osobni glazbeni set ili vizija. Nevjerojatno originalno!

Mladen Lončar

Comment by Small Blues Trap on September 21, 2014 at 11:14am

BLUES VAN (Hungary)

http://www.bluesvan.hu/?datum=2014-09

A Small Blues Trap az utóbbi évek legjobb görög blues együttesei közé sorolandó. Az éppen egy évtizede alakult ötlemezes formáció frontembere Paul Karapiperis, aki 2009 óta szólóalbumokat is készít. A multiintsrumentalista zenész a Fifteen Raindrops In An Ocean Of Blues Tales és a Somethin’ Like Blues Or Haunted Ballads után idén nyáron jelentette meg harmadik hanganyagát. A csupán digitálisan kiadott, váratlan zenei fordulatokban gazdag One Sin In Seven Parts valójában egy konceptalbum, amely hét részből áll. A sötét, misztikus hangulatú, a delta blues, brit pszichedelikus blues és a latin zene jegyeit magukon viselő dalok csak sokadik hallgatás után fedik fel értékeiket. A nyitó Welcome boy című számban a blues zenében jóformán alig használt hangszerekkel, cimbalommal, metallofonnal és baglamasszal találkozunk. Karapiperis hangja mogorva, gyakran Tom Waits összetéveszthetetlen, Bourbon whiskeyben és cigarettafüstben áztatott orgánumára emlékeztet. Az alig harmincpercnyi lemez feljátszásában több vendégmuzsikus, így Paul malesinai székhelyű együttesének két tagja, Panagiotis Daras gitáros és Lefteris Bessios basszusgitáros is segédkezett.

hoati

Comment by Small Blues Trap on September 2, 2014 at 4:49pm

http://dcrocklive.blogspot.gr/2014/09/record-reviews-august-2014.html

Comment by Small Blues Trap on August 27, 2014 at 8:30pm

http://diskoryxeion.blogspot.gr/2014/08/fthia-blues.html

Ο Παύλος Καραπιπέρης είναι ο τραγουδιστής/ κιθαρίστας κ.λπ. των Small Blues Trap, ενός από τα καλύτερα ελληνικά blues συγκροτήματα της τελευταίας δεκαετίας. Οι ηχογραφήσεις του, ομαδικές (με το συγκρότημα) ή προσωπικές (στις οποίες συμμετέχουν και μέλη του γκρουπ), έχουν πάντα ενδιαφέρον (δηλαδή μεγάλο ενδιαφέρον), γιατί κατορθώνουν να συνδυάσουν στοιχεία αρχέγονου blues (του Mississippi ας πούμε ή του νεο-ορλεανικού) με rock και folk καταστάσεις, δημιουργώντας ένα κάπως σκοτεινό, μυστικιστικό κλίμα. Υπό αυτήν την έννοια οι Small Blues Trap και ξεχωριστά ο Καραπιπέρης βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του σύγχρονου blues researching και αν η αξία τους/του δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί όσο και όπως πρέπει στο εξωτερικό (στην Ελλάδα είναι πλέον αρκετά γνωστοί στο κύκλωμα) είναι γιατί λίγοι θα σκύψουν να δουν τι (σχετικό) συμβαίνει σε μια μικρή χώρα του ευρωπαϊκού νότου, χιλιάδες μίλια μακριά από την πηγή των γεγονότων (ας το πούμε φυσικό, ως ένα βαθμό). Παρά ταύτα οι άνθρωποι αυτοί, που έχουν ως έδρα τους την Μαλεσίνα της Φθιώτιδας, συνεχίζουν να πράττουν εκείνο που θέλουν και γουστάρουν, όντας απερίσπαστοι στο έργο τους και ανεπηρέαστοι από τις πάσης φύσεως Σειρήνες.

Το “One Sin in Seven Parts” [Shelter Home Studio, 2014] είναι το τρίτο προσωπικό άλμπουμ του Παύλου Καραπιπέρη (είχαν προηγηθεί τα “Fifteen Raindrops in an Ocean of Blues Tales” το 2009 και “Somethin' Like Blues or Haunted Ballads” το 2012), αλλά δυστυχώς δεν είναι τυπωμένο (ακόμη) σε CD ή LP. Πρόκειται για ένα (άψογο από πάσης απόψεως) CD-R, για το οποίον ελπίζω να περάσει κάποια στιγμή και στο… επόμενο στάδιο. Και τούτο γιατί πρόκειται για ένα συναρπαστικό άλμπουμ blues ταξιδιού, προσεγμένο μέχρι κεραίας στην ενοργάνωσή του (ακούγονται, εκτός από τις πάσης φύσεως κιθάρες, το μπάσο και τα ντραμς, σαντούρι, άλτο σαξόφωνο, πολίτικη λύρα, φυσαρμόνικα, όργανο και μπαγλαμάς), κάτι που του παρέχει, εξάλλου, και την συγκεκριμένη, ξεχωριστή χροιά. Εννοώ πως τα «άλλα» όργανα είναι ενταγμένα με πολύ ωραίο τρόπο στο συνολικό άκουσμα, δίχως να τα παίρνεις και τόοσο πολύ χαμπάρι. Γιατί αυτό είναι το κρίσιμο σημείο. Να μπορείς να εντάξεις δηλαδή ένα σαντούρι ή έναν μπαγλαμά σε μια blues ηχογράφηση, δίχως να την μετατρέπεις σε… νησιώτικη, λαϊκή ή… ρεμπετο-μπλουζική.

Επτά κομμάτια λοιπόν, με κάπως προγραμματικούς τίτλους (“Welcome boy”, “In the world of madness”, “Your ticket to adventure”, “A callin’ down the riverside”, “A secret place”, “Dig in your soul”, “The dreamland’s door”), που αφηγούνται μιαν ιστορία σε χρόνο λίγο πάνω από την μισή ώρα. Επτά τραγούδια, που δεν είναι επτά αλλά περισσότερα αφού υπάρχουν tracks με εκτεταμένες εισαγωγές και «αλλαγές», και τα οποία διαχέονται κατά μίαν έννοια το ένα μέσα στο άλλο. Οι παίκτες που συμμετέχουν (Παναγιώτης Δάρας, Λευτέρης Μπέσιος, Στάθης Ευαγγελίου, Σωτήρης Κουρούτης, Τέρης Μαρτίνος, Γιάννης Καραστάθης, Παύλος Καραπιπέρης), τα όργανα που ακούγονται και κυρίως ο τρόπος που «δένονται» μεταξύ τους, οι «αλλαγές» στα “In the world of madness” και “A secret place” (στην καλύτερη παράδοση του βρετανικού ψυχεδελικού blues των late sixties), η ψυχεδελική και κάπως freaky-noisy διαχείριση στο “A callin’ down the riverside”, το όργανο έτσι όπως «ζωγραφίζει» στην αρχή του “Dig in your soul” καθώς και η εξέλιξή του με τα γεμίσματα της φυσαρμόνικας, το έσχατο “ The dreamland’s door”, που ανακάλεσε στη μνήμη μου την πενιά του Roy Buchanan, όλα αυτά μαζί και ταυτοχρόνως με οδηγούν στο εξής ερώτημα: πού πρέπει να αποταθεί ο Παύλος Καραπιπέρης, για να δει την δουλειά του να κυκλοφορεί όπως πρέπει;

Φώντας Τρούσας

Comment by Small Blues Trap on August 22, 2014 at 7:11pm

Comment by Small Blues Trap on August 21, 2014 at 8:29pm

Comment by Small Blues Trap on August 18, 2014 at 10:55am

• ‹ Previous
• 1
• 2
• 3
• Next ›
• Page