Για το live του Nick Gravenites

Να λοιπόν που ο Νικ ξαναήρθε στην Αθήνα, έπαιξε και στην Θεσσαλονίκη και ΕΓΩ δεν το πήρα χαμπάρι.
Τι κι αν κοίταζα συνέχεια το αν θα έρθει ,πότε θα έρθει ... τι κι αν περίμενα από πέρισυ τον Φεβρουάριο να ξανάρθει?
Τζίφος.
Βρήκα κι εγώ τις μέρες να μην τσεκαρω στο ιντερνετ ,να μην κοιτάξω αν ερχεται.

Τον λατρεύω τον Nick Gravenites.
Και είχα την τιμή να τον ακούσω να τον γνωρίσω και να μιλήσω μαζί του.
Και περίμενα σαν παιδάκι το πότε θα τον ξαναδώ, πότε θα τον ξανακούσω να παίζει και να σχολιάζει τα πάντα σ αυτόν τον κόσμο.

Καμιά ανακοίνωση πουθενα για την εμφάνιση του στο Κυταρο.
Ούτε και για την Σαλονίκη έμαθα τίποτα.
Θα πήγαινα , μάρτυς μου ο Θεος θα πήγαινα και στην κόλαση για να τον ακούσω.
Πέρισυ πήγα Πάτρα ... πφφφφφ τι είναι η Σαλονίκη ; μια βόλτα με το τρένο.

Απογοητεύτηκα και στεναχωρήθηκα.

Θύμωσα με κάποιους φίλους που ξέρω ότι ήταν εκεί και δεν μου είπαν τίποτα.
Αλλά δεν αλλάζει τίποτα ... εγώ δεν ήμουν εκεί ,δεν είχα την τύχη να είμαι εκεί.
Την επόμενη φορά.
Να είναι καλά ,να αντέχει να ξανάρθει.

Γραφω αυτό το κείμενο γιατί είμαι ....
Πικραμένη ,πολύ πικραμένη.
Γιατί κανένας δεν έβαλε εδώ μέσα τίποτα για τον Νικ.
Για την εμφάνιση του.
Όχι ότι ήταν υποχρεωμένος να το κάνει.
Αλλά ρε αδερφέ .... θα το έβλεπα
Και θα το έβλεπαν κι άλλοι που ίσως θέλουν να τον δουν και να τον ακούσουν.
Όταν λοιπόν ξανάρθει .... βάλτε ένα ποστ .... ένα μπλογκ ....

Είναι ευλογία το να μπορέσει κάποιος να τον ακούσει να παίζει.
Εμένα μου έδινε την εντύπωση ότι έπαιζε μόνο για μένα.
Κάθε κίνηση του χεριού του πάνω στην κιθάρα του
- αλήθεια με την ίδια κιθάρα έπαιξε και στο κύταρο?
εκείνη την πρασινωπή κιθάρα , -
κάθε κίνηση λοιπόν του χεριού του πάνω στην κιθάρα, κάθε νότα που έβγαινε
κάθε λέξη , κάθε ήχος που έβγαινε για μένα ήταν σαν χάδι.
Και όλο το μπλουζ
όλο το μπλουζ ήταν μπροστά μου
στην μορφή ενός ανθρώπου που έφτασε 70
και που παίζει ακόμα μπλουζ
και που λέει
"δεν παίζω πια όπως έπαιζα, δεν είμαι τόσο καλός πια, δεν ήμουν ποτέ καλός ξερεις"
για να χαμογελάσω και να του πω απορημένα
"μα τι λες; είσαι τοσο καλός όταν παίζεις"
"μπά my sweet Mary i'm not good .... i am just an old man "
"old? no way my friend "
κι αρχίσαμε να γελάμε αγκαλιασμένοι κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου , κι εκείνο το γέλιο αποτυπώθηκε σε μια φωτογραφία πολύτιμη όπως κι εκείνος.

Ένας ζωντανός θρύλος , ένας λατρεμένος άνθρωπος
"follow your dream , this is your last chance to set your self free" μου είπε.

Ελπίζω την επόμενη φορά που θα έρθει να είμαι εκεί.
Άλλωστε .......... αποτελεί μέρος του ονείρου μου.

Πάω να δω στο dvd το live του από την Πάτρα ....
μπας και παρηγορηθώ λιγάκι....
να είστε όλοι καλά

Μαρία

Views: 225

Comment

You need to be a member of Blues.Gr to add comments!

Join Blues.Gr

Comment by Μαρία on December 30, 2008 at 1:38am
http://www.bluespower.com/a-ngbtb.htm

ε δεν ήταν δυνατόν να μην το έχω δει.
έχω ξετινάξει το ιντερνετ σε ότι αφορά τον Νικ.

Μ αρέσει και μένα ο Βloomfield ....
και να σου πω κάτι?
την επόμενη φορά ρώτα τον .... να είσαι σίγουρος πως θα σου πει.
Αυτός ο άνθρωπος έχει ζήσει μια τόσο γεμάτη ζωή
είναι τόσο απλός, τόσο απίστευτα μεγάλος , τόσο ανθρώπινος και τόσο προσιτός .
Είναι τόσο σπουδαίος και δείχνει σαν να μην το έχει καταλάβει καν.
Άπλά ρώτα τον .... με τον ίδιο τρόπο που θα ρώταγες κάποιον φίλο σου.
Και θα δεις το πρόσωπο του να λάμπει .....
και θα εχεις μονιμα μετα αυτο το χαμόγελο που έχω αυτη τη στιγμή.



Όσο για το κυτταρο
Δεν πανε καλά ... μου στελνουν μηνυματα για τραγουδιστες που ουτε ακουω ,ουτε και προκειται να ακούσω ποτέ
και οχι για τον Νικ.
τι να πω?
και είχα κοιτάξει 3-4 μερες πιο πριν και δεν είχε τίποτα.
Δηλαδη τι πρέπει να κανουμε πια;
Να μυριζουμε τα νυχια μας για να μαθαινουμε ποιος μεγάλος έρχεται για συναυλία?
Αναρωτιέμαι ... δεν υπάρχει τρόπος να μαθαινουμε για κάποιες συναυλίες;
Και δεν έχει και κάποιο site ο ευλογημένος, και για να βρω πληροφορίες μου βγαινει η πίστη ανάποδα.
Ουτε και οι backbone που παιζουν μαζι του έχουν κάποιο επίσημο site .... ξέρω εγω; κάτι στο myspace να ενημερώνονται όσοι ενδιαφέρονται.
Και είναι κρίμα να γίνονται συναυλίες και να μην το μαθαινουμε.
Δεν ξέρω τι θα γίνει αλλά σίγουρα πρέπει να οργανωθούμε από μόνοι μας πλέον.

Νομίζω ότι ανοίγω ένα θέμα που μας καίει όλους μας.
Εμένα πάντως με τσουρουφλάει.
Ειδικά τωρα που έχασα την συναυλία του Νικ είμαι φοβερά εκνευρισμένη.
Δεν θέλω να χάσω άλλη.


Δεν ξέρω πως θα μπορουσε να οργανωθει κάτι αλλά αν υπάρχει διάθεση μπορούμε να κανουμε πολλά νομιζω
Comment by Blues Scholar on December 29, 2008 at 9:09pm
Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Το ίδιο θα αισθανόμουν κι εγώ αν έχανα τη συναυλία. Μάλιστα, η αλήθεια είναι πως έμαθα για αυτήν μόλις το προηγούμενο βράδυ μέσω sms που μου έστειλαν από το Κύτταρο. Πάντα μου κάνει φοβερή εντύπωση στον άνθρωπο αυτό η αμεσότητά του. Όταν πρόκειται να τον δω, πάντα έχω στο μυαλό μου χιλιάδες πράγματα που θέλω να τον ρωτήσω και όταν τον έχω μπροστά μου backstage δεν βγαίνει τίποτε... Την φορά αυτή του έδωσα να μου υπογράψει το βιογραφικό βιβλίο για τον Βloomfield (if you love those blues....) και ενδόμυχα είχα την ελπίδα πως θα άκουγα κάποια ιστορία (είμαι τρελός με τον Bloomfield). Το κοίταξε και έκανε ένα μικρό σχόλιο για τον Bloomfield και το υπέγραψε πρόθυμα. Στο βιβλίο αυτό, στο τελευταίο κεφάλαιο, μετά τον θάνατο του Bloomfield, είναι ο Nick που γράφει τα τελευταία λόγια (υπάρχουν βέβαια συνεντεύξεις του Nick σε όλη την έκταση του βιβλίου). Φαντάζομαι πως μάλλον θα το έχεις ήδη δει, στην αντίθετη περίπτωση, ρίξε μια ματιά εδώ: http://www.bluespower.com/a-ngbtb.htm είναι τα αυτοβιογραφικά κείμενα του Γκραβενίτη για το Blues review. To site ανήκει στον Mark Naftalin, συνοδοιπόρο του Nick και του Mike.

social media

Members

© 2024   Created by Music Network by Michael Limnios.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service