Προτάσεις δίσκων, ας μάθουμε ο ένας από τον άλλο...

Φρέσκος στη "γειτονιά" αλλά αρκετά παλιός στα περί μπλούζ, χαιρετώ σας.
Αν ένα πράγμα δεν έχει αλλάξει μέσα μου στο πέρασμα των χρόνων, αυτό είναι η "κάψα" γιά νέα ακούσματα. Όταν έρχεται η στιγμή ν'ακούσω κάποιο νέο δίσκο, γίνομαι μωρό παιδί. Κι όταν μπορώ να μοιραστώ τη χαρά μου αυτή τα πράγματα γίνονται ακόμα καλύτερα-με όλες τις ενδεχόμενες ενστάσεις.
Θάθελα λοιπόν να προτείνω μερικά άλμπουμ, αρχίζοντας έτσι μιά ιστορία πού ενδεχομένως μας γνωρίσει ακούσματα πού αγνοούσαμε μέχρι τώρα καί κάποιες φορές σημαδεύουν τις ζωές μας.
Να πω οτι οι δέκα δίσκοι που παραθέτω είναι αυτό που λένε guitar oriented-αν και όχι όλοι- και το λιγότερο blues based σε ο,τι αφορά το υλικό τους.
Ακόμα, όλοι τους είναι ζωντανά ηχογραφημένοι και "Λευκοί". Για πιο μαύρα, στο μέλλον.
Χωρίς αξιολογική σειρά λοιπόν, συνιστώ ανεπιφύλακτα τα κάτωθι.
THE ALLMAN BROTHERS BAND AT FILMORE EAST
DR FEELGOOD-STUPIDITY
ERIC CLAPTON-EC WAS HERE
J.GEILS BAND-FULL HOUSE
PAUL BUTTERFIELD'S BETTER DAYS AT WINTERLAND
JOHN MAYALL-THE TURNING POINT
ROY BUCHANAN-LIVESTOCK
RORY GALLAGHER-IRISH TOUR
VAN MORRISON-A NIGHT IN SAN FRANSISCO
THE LIVE ADVENTURES OF AL COOPER AND MIKE BLOOMFIELD
Ευελπιστώ να μάθω γιά κυκλοφορίες πού αγνοώ ή καί να βοηθήσω όσο καί όποιον μπορώ.
Να συστήσω ακόμη-αν δε τόχετε δεί-το αριστουργηματικό DVD THE LAST WALTZ, μιά μοναδική κατά την ταπεινή μου άποψη εμπειρία.
Τέλος, με θλίψη σας καλώ να θρηνήσετε τον -τόσο πρόωρο- θάνατο ενός σπουδαίου όσο και μοναδικού σε ύφος μουσικού, του Jeff Healey.
Θα έιναι μιά κάποια παρηγοριά να διαβάσουμε σχόλια και σκέψεις γιά το γεγονός αλλά και να δούμε ίσως και κάποιες εκδηλώσεις στη μνήμη του.
Αυτά τα ολίγα γιά την ώρα, keep in touch,
ez

Views: 3410

▶ Reply to This

Replies to This Discussion

Permalink Reply by bluezlick on April 19, 2008 at 5:45pm
+100000 για το DVD songlines
απιστευτο!
Permalink Reply by Mule on April 23, 2008 at 12:49pm
Λυπάμαι που άργησα να απαντήσω στο ποστ σου φίλε Γιάννη αλλά χαίρομαι που γνωρίζω άλλον ένα ακροατή των Mule στην Ελλάδα! Είμαστε λίγοι αλλά παθιασμένοι, αυτό είναι σίγουρο! Ελπίζω η μέρα που θα αξιωθούμε να τους δούμε live στην Ελλάδα να μην είναι πολύ μακριά. Συμφωνώ με τις προτάσεις σου για όσους θέλουν να τους ανακαλύψουν, ειδικά το πρώτο άλμπουμ είναι το πιό blues αν και τα blues υπάρχουν πάντα ως επιρροή σε όλες τις δουλειές της μπάντας. Live συνηθίζουν να διασκευάζουν blues κομμάτια που δεν υπάρχουν στα άλμπουμ όπως τα "32/20 Βlues", "champagne and reefer", "Sky is crying".
To DVD "Tail of two cities" είναι πράγματι πλύ καλό και πιό αντιπροσωπευτικό του πως πάιζουν σήμερα, αλλά δυστυχώς τον πρώτο καιρό της κυκλοφορίας του υπήρχαν κάποια ποιοτικά προβλήματα και αρκετά DVD χρειάστηκαν αντικατάσταση. Από ότι ξέρω το site τους (www.mule.net) διαθέτει πλέον σωστές κόπιες.
Ο Derek Trucks είναι τεράστιος κιθαρίστας και αξίζει να ψάξει κανείς όλη την δισκογραφία του. Το "Οut of the madness" είναι και εμένα ο αγαπημένος μου δίσκος του, αλλά τον θεωρώ τον πίο jazz-fusion oriented σε σχέση με τα υπόλοιπα. Τα blues θεωρώ πως υπάρχουν στο σύνολο της δουλειάς του. Επίσης ένα από τα καλύτερα πράγματα που έχει κάνει ο Derek είναι πως παρακινεί και τους παλιούς να πάιξουν "αυτά που δεν έπαιζαν τελευταία". Πέρυσι που περιόδευε ως κιθαρίστας του Clapton, o Clapton άρχισε να ξαναπαίζει στα live τα Κey to the Highway και little Queen of Spades. Έχουν κυκλοφορήσει μερικές πολύ καλές ηχογραφήσεις από αυτή την περιοδεία.
Φέτος που η Derek Trucks Band ανοίγει για τον Santana μαθαίνω πως γίνεται κάτι ανάλογο, πως ο Santana ξαναπαίζει και άλλα πράγματα πέρα από τα "χιτάκια" της τελευταίας δεκαετίας, τζαμάρει με τον Derek κλπ.
Τέλος, να γράψω για όσους ενδιαφέρονται πως τόσο οι Gov't Μule όσο και ο Derek Trucks επιτρέπουν την ηχογράφηση και διακίνηση στο internet όλων των συναυλιών τους από το κοινό. Mπορείτε να κατεβάσετε torrents με συναυλίες και των δύο από το site www.bt.etree.org
Permalink Reply by Ioannis Tsigkas on May 1, 2008 at 6:11am
Οντως, ένα απλό search στο YouTube βγάζει εκατοντάδες βίντεο με τον Derek να τζαμάρει με τον Santana - κυρίως σε jazz δρόμους ("My favorite things", "In a silent way" κ.α.). Κάποια είναι αποκαλυπτικά!
Οσο για τα live που ανέφερες, για την DTB (Derek Trucks Band), το site που τα έχει όλα είναι το www.dtbsetlists.com. Εκεί υπάρχουν links για τις περισσότερες συναυλίες του Derek, από το '97 μέχρι και σήμερα (δωρεάν), σε mp3 αλλά και flac, όπως και photos...! Καταπληκτικό fan site που δείχνει τη μεγάλη απήχηση που έχει ο Derek!
Permalink Reply by Hook on April 21, 2008 at 3:58am
Permalink Reply by raindog on January 7, 2009 at 7:49am
Καταπληκτικό! Ο καλύτερος -για μένα- Clapton, μαζί βέβαια και με το studio των Derek and the Dominos
Permalink Reply by Giorgos on April 21, 2008 at 5:53am
Την Πέμπτη που μας πέρασε πέθανε άλλος άλλος ένας έξοχος κιθαρίστας και τραγουδιστής, ο Sean Costello.... Ήταν μόνο 29 χρονών...
Permalink Reply by christros on April 23, 2008 at 7:50pm
Υποβάλλω τα σέβη μου ΕΖ!
Εν μέσω μιας blues εφημερίας, θα ήθελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις σχετικά με τον πρόωρο χαμό - και ίσως άδικο, αν και πάντα μια ζωή χάνεται άδικα - του Jeff Healey.
Από το Jazz & Τζάζ του προηγούμενου μήνα πληροφορήθηκα το λυπηρό συμβάν και διάβασα πως έπασχε από ρετινοβλάστωμα, έναν κακοήθη οφθαλμικό όγκο της παιδικής κυρίως ηλικίας, πάθηση η οποία του κόστισε και την όρασή του. Ορμώμενος από καθαρά ιατρική περιέργεια περιδιάβηκα λίγο τη σχετική βιβλιογραφία και διάβασα πως σε μεγάλο ποσοστό αυτοί οι ασθενείς αναπτύσσουν δευτεροπαθείς μη οφθαλμικούς κακοήθεις όγκους, πράγμα που πιθανώς συνέβη και στην προκειμένη περίπτωση.
Φαντάσου λοιπόν να είσαι ένα παιδί που θέλει να ρουφήξει τον κόσμο με όλες του τις αισθήσεις, ένας κωλοόγκος να σου αφαιρεί αυτό που για τους άλλους είναι αυτονόητο, και να ζεις ΟΛΗΝ την υπόλοιπη ζωή σου με την πιθανή έλευση μιάς άλλης κακοήθειας! Οι περισσότεροι άνθρωποι με τη σκέψη και μόνο αυτού του πράγματος για τους δικούς τους συντρίβονται, πολλώ δε μάλλον οι ίδιοι οι ασθενείς. Ακόμα και εμείς οι "ψυχροί" γιατροί λυγίζουμε με τέτοια περιστατικά! Ο Healey όμως βρήκε τη δύναμη και δημιούργησε κάτι που θα μείνει για πάντα άφθαρτο, παρά τη φθαρτότητα της δικής του ύπαρξης.
Όποιος ασχολείται έστω και ακροθιγώς με το Blues ή το Rock ή και την Jazz, έχει ακούσει για αυτόν τον ευρηματικό μουσικό που έπαιζε περίεργα την κιθάρα του. Εμένα, θα μου επιτρέψετε να υποκλιθώ ταπεινά στο μεγαλείο αυτού του ανθρώπου. Ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει!
Permalink Reply by Mule on April 24, 2008 at 1:31pm
Πολύ καλό ποστ. Τεράστια απώλεια ο Healey.
Ίσως αυτή η επίγνωση της κατάστασης του που αναφέρεις να τον ώθησε στο να είναι τόσο παραγωγικός στη σύντομη ζωή του.
Permalink Reply by Tasos Dritsos on May 5, 2008 at 10:18am
Μιας και ξεκίνησε ο Ηλίας αυτή την κουβέντα για τους δίσκους θα ήθελα να αναφέρω και εγώ μετρικούς Blues δίσκους που άμεσα η έμμεσα έχουν σχέση με την jazz.
Ένας επιπλέων λόγος που προτείνω τις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις είναι για να δηλώσω και την προσωπική μου αγάπη για το ιδιαίτερο στυλ, τον ήχο και την αισθητική που βγαίνει μέσα από αυτούς τους δίσκους.
Θα ξεκινήσω με το κλασικό δίσκο από το 1960 του μεγαλύτερου ίσως σαξοφωνίστα της Jazz το John Coltrane - Plays the blues. Εξαιρετικός δίσκος με καταπληκτικό ύφος, αίσθηση, και παίξιμο και από τους υπόλοιπους θρύλους της jazz. (McCoy Tyner, Steve Davis και Elvin Jones)
Ένας τραγουδιστής που μου αρέσει πολύ είναι ο Jimmy Witherspoon και εδώ θα προτείνω τον δίσκο του που ηχογραφήθηκε το 1959 με τίτλο Singin' the blues. Κλασικό κουιντέτο με τρομπέτα και σαξόφωνο, cool ήχος και πολύ ωραίες ερμηνείες του when the lights go out και του ain't nobody's business.
Ένας άλλος δίσκος που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι το "Blues spoken here" του Dave Specter με τον Lenny Lynn. Ο δίσκος αυτός περιέχει τρία κομμάτια από το jazz ρεπερτόριο, το Listen here του Eddie Harris, το κλασικό Moanin' του Bobby Timmons και το εξαιρετικό Senor Blues του Horace Silver. Όπως λέει και το εξώφυλλο ο δίσκος αυτός "is a rich blend of blues tradition and Jazz sensibilities".
Θα τελιώσω - προς το παρόν - αυτήν την κουβέντα προτείνοντας έναν δίσκο του James Cotton το Deep in the blues. Είναι ένας δίσκος με κλασικό ακουστικό blues άκουσμα και η σχέση που έχει με την Jazz είναι ότι παίζει κοντραμπάσο ένας από τους μεγαλύτερους μπασίστες από το χώρο της Jazz ο Charlie Haden.
Permalink Reply by Tasos Dritsos on June 5, 2008 at 9:56am
Θα συνεχίσω την πρόταση μου για κάποιους δίσκους που μου αρέσουν ιδιαίτερα,
είναι blues αλλά έχουν σχέση και με την jazz.
Θα ξεκινήσω με τον δίσκο της Billie Holiday, Lady in satin. Αν και
ο δίσκος αυτός αντλεί το μουσικό του υλικό κυρίως απο αυτά που ονομάζουμε
jazz standards, το blues feeling που βγαίνει απο τον τρόπο που
τραγουδάει η Billie Holiday νομίζω οτι σπάνια το συναντάμε στην δισκογραφία.
Επίσης ο δίσκος της Nina Simone, Sings the blues είναι ένας απο τους
αγαπημένους μου.
Ενας τραγουδιστής που η φωνή του "παίζει" ανάμεσα στο blues και τη jazz
ειναι ο Jimmy Rushing. Θα πρότεινα τον δίσκο του του Everyday i have the blues.
Θα τελειώσω - προς το παρόν και πάλι - προτείνοντας ενα κλασικό πιστεύω
δίσκο σχετικό με αυτο το μουσικό υφος, το δίσκο Cleanhead & Cannonball.
Πρόκειται για την συνεργασία του Eddie Vinson με το κουιντέτο του
Cannonball Adderley οπου ο Vinson τραγουδάει και παίζει αλτο.
Permalink Reply by panagiotis on June 17, 2008 at 10:56am
Τον ανακάλυψα αυτόν τον δίσκο πέρυσι και τον θεωρώ εξαιρετικό
JON LORD & The Hoochie Coochie Men -LIVE AT THE BASEMENT
Permalink Reply by bluezlick on June 20, 2008 at 10:55am
Φοβερος δισκος! Ειδικα το DVD τα σπαει ολα!
παιζουν ολοι τους φοβερα!

RSS

social media

Members

© 2024   Created by Music Network by Michael Limnios.   Powered by

Badges  |  Report an Issue  |  Terms of Service